to nic, ale wiesz jakie kelnerki potrafia byc zlosliwe... xd- nie wiem. mogę ci potem wykombinować jakaś nagrodę. dożywotni darmowy cukier do kawy u nas albo cos w ten desen.. - zaproponowala. co z tego, ze cukier zawsze był darmowy, heath nie musiał o tym wiedziec. przygladala sie mu. jezu zapomnialam ci tych ikonek zrobic i wciaz masz tą brudną.... - kurcze. to nie mam wyboru, musze ci sie oddac. znaczy dac sie gdzies zabrac. mam nadzieje, ze zaplanowales jakas super wycieczke do zoo albo gdzies, zebym sie nie nudzila! - wcale nie sugerowala, ze heath sam w sobie ją nudzil.

hahaha;d ona nie jest brudna, tylko jest niedorobiona! twoja wina, ze zapomnialas;p ale juz sie nie fatyguj bo i tak jutro wyjezdzam wiec luz;p podrapal sie po skroni, bo szczerze mowiac to nic nie zaplanowal. byl troche bezmózgi. dlatego powtarzał klasę w liceum dla zbuntowanych. -heh. nic nie zaplanowałem i nawet nie wiem czy jest tu jakieś zoo. właściwie to pomyślałem, że powiesz mi co siedzi w twojej głowie i zabierzesz mnie w jakiś twoje ulubione miejsce. -zaproponował i napił się kawy.

eh okej, dokad jedziesz? ja musze leciec to pewnie gdzies tam poszli i nie wiem kiedy bede to albo dokonczymy albo nie ;/

to przyszli tutaj! i ustalam, że usiedli w jakiejś zajebistej loży na sofie, bo tak wyszło. w każdym razie teraz patrzyła sie na menu i zastanawiała się, czy to jest normalne. czy rzeczywiście mu się tak podobała, żeby takie cos można było nazwać spontaniczną randką, czy byli tutaj, bo tak, bo chciał być miły czy cokolwiek.

on cale szczescie nie miał takich dylematow. w zadzie liczyl na to, ze constance da mu sie zaciagnac do lozka, chociaz nie sadzil, ze udaloby mu sie to teraz zaraz, zwlaszcza ze najwidoczniej nie była jedna z tych niegrzecznych dziewczynek, puszczajacych sie z każdym facetem. w kazdym razie przeglądał chwilę menu, żeby uznać, że napije się herbaty (pewnie byl angolem) i zeżre jakies super ciacho, bo byl glosny jak nie wiem. odlozyl menu na stolik i usmiechnal sie do constance bo chyba w ostatnim poscie zapomnial sie usmiechnac. - wiec co bierzesz? - spytal, poprawiajac sie na sofie..

- nie wiem. chyba kawę, co nie? to znaczy, nie wiem, latte. albo herbatę w sumie wolę, już jest za późno. to możesz mi wziąć malinową - powiedziała i oparła się na tej sofie też. hej, aż ją coś mrowiło gdzieś tam w środku w sedruszku i trochę między nogami, bo serce ma z tym niejakie połączenie u constance. i, uwaga, odważyła się! smyrała go palcem wskazującym po wierzchu dłoni, gdziekolwiek on trzymał ręce.

pewnie nie miał rąk. albo mial i bylo mu calkiem fajnie z tym smyraniem, więc uśmiechnął się i objął ją ramieniem, wczesniej przysuwajac sie trochę do niej, potem jak podeszla kelnerka zamowil dla nich dwie herbaty malinowe i ciasto dla siebie, stwierdzajac, ze bedzie mogl constance troche pokarmić swoim ciastem. - w zasadzie herbata też chyba działa pobudzająco, więc i tak mozesz miec potem problemy z zaśnięciem.. chociaż co ja tam wiem, nie jestem zbyt dobry jesli chodzi o takie rzeczy.. - nie byl zbyt dobry jesli chodzilo o cokolwiek zwiazanego z nauką.

było jej gorąco! bardzo, bardzo gorąco, kiedy arvin ją obejmował. chryste. tysiąc myśli na sekundę i nie wiedziała, co ma zrobić z dłońmi, więc położyła je teraz na swoich kolanach i oparła głowę na ramieniu ervina, a raczej tak bok twarzy i wąchała jego szyję. miał na niej dużo feromonów i w ogóle one latały tak jakoś wokół nich.
- no niby działa pobudzająco, ale nie będę miała problemów z zaśnięciem, zawsze zasypiam od razu...

- naprawdę? masz szczęście, ja nigdy nie mogę zasnąć. nawet po jakichs lekach nasennych. od dziecka mam z tym problemy - wyznał jej, ujmujac jej dlon w swoją, by pobawić się jej palcami, potem dostali swoje herbatki i ciasto, wiec troche jego uwaga przeniosla sie z niej na picie i żarcie. - masz ochote? - spytal, podsuwajac w jej strone talerzyk z ciastem. byl troskliwy. pewnie liczyl na to, ze jak bedzie mily dla innych to bedzie mogl jechac do jakiegos lepszego miasta do szkoly.

- więc cierpisz na bezsenność? - zainteresowała się. dłonie spociły jej się tylko trochę i trzęsły się też tylko trochę. - hm, no w sumie. mogę sobie spróbować - uśmiechnęła się, chcoiaż wolała być nakarmiona przez arvina, ale to nic, odkroiła sobie kawałek ciastka i zjadła go, potem odłożyła widelczyk z powrotem na talerz. - dobre - odparła i wzieła swoją herbatę w obie ręce, żeby je ogrzewać.

zabral sie zaraz za swoje ciasto, czekajac az herbata ostygnie, bo zawsze się parzył od wrzątku i caly czas patrzyl sie na constance. gwalcil ja wzrokiem.. albo nie. ale pewnie rozbieral ja wzrokiem. - chyba cierpię. moze powinienem z tym isc do lekarza, ale srednio lubie lekarzy - wzruszyl ramionami i podrapal sie po nosie. - faktycznie dobre ciasto. na pewni nie chcesz nic do jedzenia? - spytal.

- pewnie gdybym chciała, to bym sobie zamówiła - uśmiechneła się łagodnie i spojrzała na arvina, konkretniej prosto w oczy jemu i speszyła się, kiedy zobaczyła jak pożądliwym spojrzeniem ją mierzył, więc natychmiast spuściła wzrok na swoje kolana, ale nie czuła się źle z tym doświadczeniem, po prostu nie miała pojęcia, co zrobić. więc napiła się herbaty znowu, parząc się w język jak to bywa. - to znaczy, chodzisz w nocy po mieszkaniu i nie sypiasz w ogóle czy jak...

- raczej przewracam sie z boku na bok i zasypiam nad ranem, kiedy juz musze sie budzic - wyjaśnił, uśmiechając się do swojej filiżanki, kiedy w końcu uznał, że może spokojnie się napić, bo juz nie wypali mu ta herbata języka. miał kilka paskudnych blizn od oparzen bo zwykle łapał żelazko za ta czesc do prasowania itd. uznal, ze mogla byc skrepowana przez to, ze sie na nią gapił, więc gapil sie teraz na swoje ciasto, dziabiąc je widelczykiem.

- to musi być okropne - westchnęła i ypiłą swoją herbę do końća, a potem odstawiła pusty kubek na stół i oparła się wygodnie, wsuwając rękę między jego plecy a oparcie od kanapy i go trochę po tych plecach smyrając. ogólnie była taka przytulona do niego słodziutko i było jej z tym dobrze, choć miała mieszane uczucia, bo widzieli się drugi raz w życiu.

- nie jest tak źle. jakoś z tym żyję - zapewnił ją, nachylając się nad nią, by pomiziać ją nosem po policzku, odgarniając jej wlosy za uszy, ale już nie nosem, tylko palcami, potem odsunął się od niej,żeby dojeść swoje ciasto i dopić herbatę. w zasadzie wciąż był glodny, ale nie chciał wyjść na grubasa, więc już nic sobie nie zamawiał, tylko westchnął ciężko i zamrugał kilka razy, bo cos wpadlo mu do oka. pewnie ona.. - na pewno nie masz ochoty na nic poza tym? - spytal.

- nie, chyba nie - mruknęła. - szczerze mówiąc, chyba mogłabym ci tu zasnąć na ramieniu, jesteś taki ciepły - sama nie wiedziała, jak to się stało, że to powiedziała, a raczej tak fajnie wymruczała mu to prosto w szyję, drażniąc jego skorę swoim ciepłym, malinowo herbacianym oddechem. w każdym razie smyrała go kicukiem tak gdzieś po obojczyku i było jej dobrze, czuła się rozluźniona i fajna.

on czuł się bardzo podobnie. roześmiał się i nachylając się nad nią, pocałował ją delikatnie w dolną wargę, ale poki co bardzo nienachalnie, bo uznal, ze constance moze sie to nie podobac, chociaz poki co zdawalo mu sie, ze wszystko, co robil, jej w zupelnosci odpowiadalo. - mozesz zasnac, nie mialbym nic przeciwko. moze kelnerka by sie wkurzyla, gdybysmy za dlugo tu siedzieli, no ale...

- nie mógłbyś mnie odnieść do domu, bo nie wiesz, gdzie mieszkam - powiedziała i normalnie aż coś w niej w śrdoku dudniło, pewnie serduszko, ale spodobało jej się to, że pocałował ją w dolną wargę. była dziewicą, ale nie oznacza to, że nie lubiła się całować, wiec teraz trochę przestała spać i wyciągnęła szyję, żeby pocałować arvina tak trochę porządniej z rączką na jego policzku.

- wiec chyba bedziesz musiala mi powiedziec, gdzie mieszkasz, constance. albo moglabys mnie tam zaprowadzic - stwierdzil, ukladajac dlon jakos na jej talii, druga bawiac sie jej włosami, które, jak zauważył, ladnie pachniały, a potem też ją pocałował całkiem zachłannie i w ogóle, stwierdzając, że miło smakowała herbatą i ciastem. cała byla taka mila i przyjemna, przez co lecial na nią jak diabli.

- mhm - udało jej sie tylko odmruknąć w odpowiedzi, zanim nie przyssała się do jego ust. nie miała pojęcia, że aż tak na nią leciał, ale jej się on bardzo, bardzo podobał. gładziła go jakoś tak po ramieniu przy tym i było jej miło, ale potem się odsunęła, bo stwierdziła, że robią za duże widowisko. - mogłabym cię kiedyś tam zaprowadzić, arvin...

- mogłabyś mnie tam zaprowadzić na przykład teraz - zauważył i miał nadzieję, że nie wychodzi na to, że się do niej wprasza, uśmiechnął się przy tym całkiem uroczo i oblizał usta, przyglądajac się jej, teraz wyglądała jeszcze ładniej, z lekko zarumienionymi policzkami czy czyms tam. albo mu sie wydawalo i wygladala wciaz tak samo...

odprowadził ją i branoc.